Op naar CanTho

Dag 5 Op naar CanTho,

Het echte werk gaat nu beginnen. Vanochtend vroeg wakker en wat onrustig geslapen. Eerst maar douchen, helpt niet heel veel hoor, maar gewoon het idee dat je even schoon bent, heeeeel even.

Op het gemak ontbeten en vervolgens nog even op cadeautjes jacht gegaan en warempel geslaagd. Op weg terug naar het hotel was het verkeersaanbod zo groot dat ik geen idee had hoe ik de straat over moest komen zonder in het ziekenhuis te belanden. Verkeerslichten voor voetgangers zijn er weinig tot niet en verkeersregels gebruik je niet. Gelukkig zag een vriendelijke agent mijn wanhoop en heeft me geholpen door simpelweg het verkeer stil te leggen.

Terug gekomen in het hotel koffer verder gepakt, uitgecheckt en met de taxi naar het busstation. Het meisje aldaar sprak geen Engels en ik geen Vietnamees en we begrepen elkaar dus ook niet. Gelukkig kwam er hulp. Ik moest eerst in een klein transfer busje naar het busstation, uitstappen en de volgende bus nemen. 500 meter verder reden we naar mijn ide het busstation binnen en wilde ik uitstappen maar volgens de chauffeur zat ik goed en moest ik blijven zitten. Het busje vertrok weer een reed met een enorme vaart weg. Deze rit duurde ongeveer 20 minuten en toen wist ik eigenlijk zeker dat ik fout zat. Net toen ik Phoung wilde bellen voor hulp reden we een enorm bustransfer terrein op. Pffff.

Je krijgt een stoel toegewezen en een flesje water. Naast mij een aardig meisje waar ik gezellig mee heb zitten kletsen.Deze reis duurde ongeveer 3 uur. Op het busstation aangekomen heeft ze nog even het goede gratis vervolg busje voor me opgezocht Eenmaal in het huis aan gekomen kennis gemaakt met Phoung en de medebewoners. Leuke gezellige meiden van wie er sommige al 3 maanden zijn

Met Phuong mijn projecten besproken en morgen mag ik starten.

Ik had hier zelf trouwens ook een goede start. Ik wilde het raampje open zetten en het hele raam valt naar beneden. Nou ja koud is het toch niet